وقوع آتش سوزی عواقب قابل توجهی برای نیروگاه‌های تولید برق دارد. علاوه بر ریسک استفاده گسترده از منابع سوخت، مواد قابل احتراق و موتورهای الکتریکی، مناطقی با مقادیر زیادی تجهیزات الکتریکی یا الکترونیکی می‌توانند ریسک حریق قابل توجهی داشته باشند. آتش‌سوزی الکتریکی نه تنها می‌تواند موجب خسارات جانی شود، بلکه می‌تواند باعث آسیب جدی به نیروگاه‌ها شده و متعاقب آن منجر به تعطیلی اجباری و توقف تولید گردد. با توجه به افزایش تقاضا برای برق، اجرای سیستمهای اطفا حریق مناسب برای محافظت از تمام قسمت‌های نیروگاه‌های تولید برق اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
عواملی که نیروگاه ها را تهدید میکند
صرفنظر از نوع سوخت نیروگاه که هیدروالکتریک باشد یاهسته‌ای یا فسیلی، اتاق کنترل بخش مهمی از هر نیروگاه تولید برق به شمار می‌رود. با وجود اتاقهای ارتباطات، اتاقهای سوئیچ و زیرزمین‌های کابل، حجم قابل توجه تجهیزات الکترونیکی و الکتریکی در این فضاها با ولتاژهای بالا ، می‌تواند به طور بالقوه باعث اتصال کوتاه شود که همین امر خطرات قابل‌توجهی برای اپراتورهای مستقر ایجاد میکند. هر گونه آسیب به اتاق کنترل همچنین می‌تواند باعث از دست رفتن اطلاعات ارزشمند شود که به طور بالقوه تولید کارخانه را به تاخیر می‌اندازد.
به عنوان مثال، آتش‌سوزی الکتریکی در نیروگاه شراواتی در هند در سال 2016 در نتیجه یک اتصال کوتاه الکتریکی در اتاق کنترل شروع شد و 20 کارگر در ساختمان گرفتار شدند. این نیروگاه بعنوان یک واحد تولید برق بسیار مهم که 20 تا 22 درصد از کل برق ایالت محلی را با ظرفیت نصب شده 1035 مگاوات تامین میکرد بدلیل این آتش‌سوزی با بحران جدی مواجه گردید. حریق باعث سوختن کابل‌ها و آسیب دیدن خطوط توزیع برق شد که به شدت تولید برق را به خطر انداخت. تخمین زده می‌شد که راه اندازی مجدد نیروگاه بیش از یک ماه به طول انجامد . این حادثه اولین حادثه در نوع خود از زمان افتتاح این نیزوگاه از سال 1964 بود.
روش کاهش ریسک حریق
اگرچه معمولاً آتش‌سوزی‌های اتاقهای کنترل کوچک‌تر را می‌توان به راحتی کنترل کرد، امادوده و دود می‌توانند در کوتاه مدت موجب خسارت شده و هزینه‌های پاکسازی قابل‌توجهی را تحمیل نمایند. علاوه بر این، وجود انبوهی از سیم‌کشی‌ها، موتورها و بریکرها به این معنی است که یک آتش‌سوزی بزرگ می‌تواند به سرعت در سراسر نیروگاه گسترش یابد، به‌ویژه زمانی که نزدیک به مواد قابل احتراق باشد. یک سیستم اطفا حریق و سیستم تشخیص حریق مرتبط با آن باید بتواند خطر را تا حد امکان سریع و موثر شناسایی و مهار کند.
روشهای اطفا حریق گازی معمولاً برای مهار حریق در اتاقهای کنترل استفاده می‌شوند، زیرا از نظر الکتریکی نارسانا هستند و آسیب کمی به تجهیزات مهم وارد می‌کنند. سیستمهای فوم و اسپرینکلر هم با وجود موثر بودنشان، می‌توانند به سخت‌افزار آسیب برسانند - به طور بالقوه اطلاعات ارزشمند را از بین می‌برند و هزینه جایگزینی تجهیزات آسیب‌دیده را افزایش می‌دهند. در صورت کاربرد سیستمهای اطفا حریق گازی، با توجه به اینکه این سیستمها هیچگونه پسماندی از خود بجای نمی‌گذارند ، مدت زمان بازگشت نیروگاه به وضعیت عادی بسیار کمتر خواهد بود.
تضمین آینده‌ای امن‌تر
یک سیستم حفاظت در برابر حریق قابل اعتماد برای اطمینان از تداوم عملکرد نیروگاه های تولید برق، از اهمیت فوق‌العاده بالایی برخوردار است. اگرچه آتش‌سوزی در اتاقهای کنترل اغلب می‌تواند بسیار کوچک‌تر و با شدت کمتری نسبت به سایر مناطق نیروگاه، مانند محفظه‌های توربین و ژنراتورهای اضطراری باشد، اما همچنان یک تهدید قابل اعتنا و قابل توجه در برابر صنعت تولید برق بشمار می رود. بنابراین، سیستمهای اطفاء حریق گازی، مانند HFC-227ea(FM200) و NOVEC 1230، گزینه‌های قابل اعتمادی برای مدیران این صنایع ارائه می‌کنند.